همگی با هم سوار سورتمه شدیم. داریم سورتمه سواری می کنیم. اشکالی هم نداره.

اشکال اینجاست که سرعت سورتمه هه که هی  تند و تندتر میشه، از لذت و هیجان اولیه کم کم ، کم میشه،

هیجان از حد طبیعیش می زنه بالا و به جاش ترس، بعدش هم وحشت میاد.

اگه بتونی جلوش رو بگیری که دیگه بهت آدم نمیگن. میگن ساحره، پیغمبر.... یا یه چیزی تو این مایه ها. 

ما بیچاره ها باید از اول سورتمه سواری تا آخرش ماهیتمون رو حفظ کنیم.

                                                                                                                                   نزهت!؟